یت الزهرا(س) : تنها مسیر ( راهبرد اصلی در نظام تربیت دینی ) عنوان سلسله جلساتی از استاد حوزه و دانشگاه حجت الاسلام علیرضا پناهیان می باشد که مورد انعکاس و استقبال فراوان در عرصه فضای مجازی و در میان
قشر جوان، قرار گرفته است . استاد در این سلسله جلسات کوشیده با طرحی نو در
بیان معارف دینی باعث جذب جوانان به دین شود و توسط آشنایی با نگاهی دیگر
به دین ، آنها را عاشق دین داری نماید . حال با توجه به این اقبال جوانان و
همچنین احساس نیاز به مباحث مطرح شده در تنها مسیر ، تصمیم گرفتیم با بخش بندی در گزیده هایی کوتاه، کاربران بیت الزهرا(س) را از این مباحث بهره مند سازیم . در ادامه بخش سوم از این گزیده ها را می خوانید :
در این جلسه میخوانید :
-
هدف از اختیار داشتن چیست ؟
-
چطور می شود از زندگی در این دنیا ، ارزش افزوده تولید کرد ؟
-
موضوع اصلی زندگی چیست ؟
-
"خوف" تنها عامل کمک کننده در مبارزه با دوست داشتنی ها !
تولید
ارزش افزوده در بررسی هدف نهایی و آخرت انسان، چه جایگاهی دارد؟ ما با خلق
ارزش افزوده، نوع حیات خودمان را در آخرت تعیین میکنیم. ما
در تعیین چگونگی دنیای خود تأثیر زیادی نداریم و بسیاری از امور دنیوی ما
از قبل تقدیر شده است، ولی در انتخاب نوع حیات اخروی خود و کیفیت آن،
اختیار و آزادی داریم و با تولید ارزش افزوده است که نوع این حیات
اخروی را تعیین میکنیم.یکی از دلایل هولناک بودن روز قیامت این است که
انسان میفهمد چه مقدار در تعیین جزئیات حیات آخرتش نقش مستقیم و مؤثر
داشته است. قرار است ما با تولید ارزش افزوده در این دنیا، بر میلیاردها میلیارد سال که انتهایی ندارد و ابدی است، تأثیر مستقیم بگذاریم.
خلقت ما در این دنیا برای تولید ارزش افزوده است و این ارزش افزوده، نوع حیات ما را در آخرت تعیین میکند. ما به اشتباه مدام دنبال حل مشکلات زندگی دنیوی خود هستیم، در حالی که اختیار ما برای انتخاب چگونگی حیاتمان در آخرت است و بسیاری از مشکلات دنیایی ما اصلاً حل نمیشود.
با
توجه به نقش تولید ارزش افزوده در تعیین نوع زندگی اٌخروی ما، این سؤال
مطرح میشود که چگونه میتوان ارزش افزوده تولید کرد؟ آیا علم ارزش افزوده
تولید میکند؟ خیر. اگر کسی بر آگاهیهای خودش بیافزاید، آیا ارزش افزوده
تولید کرده است؟ خیر. افزایش معلومات و آگاهیها، ارزش افزوده تولید نمیکند، بلکه علم و آگاهی فقط میتواند به خلق ارزش افزوده «کمک» کند.قرآن در مورد کسانی که علم دارند ولی ارزش افزوده تولید نمیکنند، میفرماید: «مَثَلُ الَّذینَ حُمِّلُوا التَّوْراةَ ثُمَّ لَمْ یَحْمِلُوها کَمَثَلِ الْحِمارِ یَحْمِلُ أَسْفاراً»(سوره جمعه/آیه5). پس افزایش علم و آگاهی، ارزش افزوده تولید نمیکند.
چیزی
که ارزش افزوده تولید میکند و علم و عمل را هم به کار میگیرد، نوع
مواجهه انسان با دوستداشتنیها و تغییر در دوستداشتنیها است. وقتی ارزش افزوده تولید میشود که بر خلاف میل و دوست داشتنیها عمل شده باشد. وقتی با مقاومت در مقابل گرایشهای سطحی، از آنها عبور میکنی و به
گرایشهای اصیل و عمیق توجه میکنی، ارزش افزوده تولید میشود و این
مقاومت در مقابل گرایشهای سطحی چیزی نیست جز مبارزه با نفس.
موضوع اصلی زندگی این است که برخی از دوست داشتنیهایت را کنار بگذاری. کنار
گذاشتن برخی از دوست داشتنیها، یک مسأله نیست که یکبار آن را حل کنی و
تمام شود؛ بلکه موضوع اصلی زندگی است که هر روز و هر لحظه با آن درگیر
هستیم. مبارزه با نفس را باید در جای جای زندگی و لحظه به لحظه آن
دید و تشخیص داد. «نه» گفتن به دوست داشتنیها باعث درک هویت انسانی است.
گاهی نه گفتن به نفس اینطور است که چیزی را دوست داری و به تو نمیدهند که
باید صبر کنی و رضایت داشته باشی. گاهی هم اینطور است که چیزی را دوست
داری، آن را به تو دادهاند ولی نباید به آن دست بزنی که در اینجا باید
اطاعت کنی. گاهی «تکلیف» تو به دست نزدن به یک دوست داشتنی تعلق گرفته است
که باید اطاعت کنی و گاهی «تقدیر» تو، به نداشتن یک دوست داشتنی تعلق گرفته
است که باید رضایت داشته باشی. این اطاعت و رضایت؛ همان مبارزه با نفس را شکل میدهد که موضوع اصلی زندگی بشر است.
متأسفانه
خیلیها اهمیت و ضرورت ترس از خدا را نمیدانند و یا از کنار آیات مربوط
به ترس از خدا و عذاب جهنم، به راحتی عبور میکنند؛ در حالی که موضوع اصلی زندگی ما مخالفت با دوست داشتنیها است و تنها عاملی که ما را در مبارزه با دوستداشتنیها کمک میکند، خوف است. ترس از جهنم و ترس از مقام ربوبی بیشترین کمک را برای مبارزه با نفس به انسان میرساند. در روایتی امام صادق(ع) میفرمایند: «هیچ چیزی غیر از خوف مؤمن را اصلاح نمیکند؛ الْمُؤْمِنُ لَا یُصْلِحُهُ إِلَّا الْخَوْف»(کافی/ج2/ص71).